σοκολατα

Δεν ξερω εκει, εδώ πάντως το καλοκαίρι τελειωσε, αυτό είναι σιγουρο. Βρέχει ασταμάτητα, μας κοβουν το ρεύμα για 24 ολοκληρες ωρες, μας ξεπαγωνουν τα μπιφτεκια που με τοση φροντιδα καταψυξαμε ακριβως την προηγουμενη μερα, αναγκαζομαστε να τα καταναλωσουμε παραυτα, αν και προοριζονταν για αργη καταναλωση επι μηνες. Περπαταμε απο το μετρο ως το σινεμα και μοιαζουμε με μπουγαδα που μολις βγηκε απο πλυντηριο που δεν εχει στιψιμο, κρυολογουμε και εχουμε ορeξη για σοκολατα και οχι για γρανιτα απο λεμονι. Οδηγουμαστε λοιπον στο συμπερασμα πως ερχεται, αργα αλλα σταθερα ο χειμωνας. Τα συμπτωματα γνωστα και το συμπερασμα λογικο.

Τωρα θα γραψω μια συνταγη. Ηταν προφανεις νομιζω οι προθεσεις μου. Ελπιζω να τη δοκιμασει καποιος, ειναι απλη, επιτυχημενη και καταλληλη για συνοδεια καφε ή αφεψήματος. Προκειτα για μικρα και υπουλα θερμιδικα στουκας που ομορφαινουν τη ζωη, της δίνουν μπρίο και νόημα. Μην τα φας ολα. Θα σε πονέσει η κοιλια σου.

Μπουκιες σοκολατας

Θα χρειαστουμε

50γρ βουτυρο (σε θερμοκρασια δωματιου)

2 κροκοι αβγου κοτας

100γρ ζαχαρη αχνη

5 κουταλιες μαυρο τσάι (σε μορφη αφεψηματος, ζουμι, οχι τα φυλλαρακια)

αμυγδαλο και φουντουκι κατα βουληση

ξυσμα απο μισο πορτοκαλι

350 γρ μαυρη σοκολατα ή κουβερτουρα

1 κουταλια ρουμι η κονιακ

κακαο σε σκονη

Εκτελουμε χωρις φοβους και αναστολες.

Σε ενα ρηχο ταψακι στρωνουμε λαδοχαρτο η, εναλλακτικα, αλουμινοχαρτο, που υστερει όμως σε αντοχη. Το αφηνουμε ησυχο. Χτυπαμε το βουτυρο με τους κροκους και τη ζαχαρη. Αλυπητα. Ωσπου να ασπρισουν. Προσθετουμε το ξυσμα και ανακατευουμε με λιγοτερη μανια. Λιώνουμε τη σοκολατα σε μπαιν μαρι, εδώ το λεμε μπανιο μαρία, αρχικα γελασα,αλλα μετα αποφασισα πως ειναι μια εκφραση πιο αρμοζουσα σε συνταγη στα ελληνικα. Μπανιο μαρία λοιπον, Οταν λιωσει, πρωτα ο Θεος, την προσθέτουμε στο μίγμα. Τα αμυγλαλα, φουντουκια κλπ, καθως και το οινοπνευματωδες, και το τσαι, επισης. Ξαναματανακατευουμε.

Δωστε βαση: Βαζω το μιγμα στο ταψι και το κουναω για να απλωθει καλά και ομοιόμορφα σαν πιτουλα (εκφραση της μαμας μου, κατατοπιστικη νομιζω). Το βαζω στο ψυγει να πηξει/κρυώσει. Το βγαζω και το κοβω σε κομματακια 2.5 επι 2.5 εκ, περιπου, σημασια στη λεπτομερεια... Τυλιγουμε τα κομματια στο κακαο και σερβιρουμε η τα φυλαμε στο ψυγειο σε μεταλλικο κουτι καμια βδομαδουλα...

Γεια σου/adeu.