ΜΙΑ, Η ΑΛΛΗ part 1

Ηταν μια φορα ενα ηλιθιο κοριτσακι. Ζουσε μονο του, χωρις τη μαμα του και το μπαμπα του, να το προφυλασσουν απο κακοτοπιες. Ενα ωραιο, ανοιξιατικο πρωινο Κυριακης, φορεσε το καλο του ροζ φορεμα, τα ασπρα του παπουτσια και το ομορφο, ασορτι ροζ του δαχτυλιδι. Παραλληλα, κι επειδη η καλη νοικοκυρα ειναι δουλα και κυρα, κοτσαρε στο χερι και μια ωραια σφιχτοδεμενη σκουπιδοσακουλα και κατεβηκε στο δρομο ανυποψιαστο. Δεν προσεξε ομως και την κοτσαρε στο ιδιο χερι με το ομορφο, ασορτι ροζ του δαχτυλιδι.

Η συνεχεια ειναι προφανης. Πηγε, το ζωον να πεταξει τη σακουλα, μπλεχτηκε το δαχτυλιδι στο κορδονι και βρεθηκε στο, δυο μετρων βαθους, καδο (το δαχτυλιδι, και η σακουλα, εξαλλου). Εγινε μεγαλο πατιρντι γιατι, προφανως, το κοριτσακι, ουτε κατα διανοια, σκεφτηκε να αποπειραθει να χωθει το ιδιο στον καδο, εμπιστευτηκε τον καλο γειτονα, Μαγκαιβερ, που ασχοληθηκε ο ανθρωπος, αδυνατον ομως να αποδοσουν καρπους οι ερευνες του (αποτυγχανει βρε ποτε ο Μαγκαιβερ;). Τι να γινει, απολογηθηκε συντετριμμενος και το κοριτσακι απομακρυνθηκε θλιμμενο και χωρις το ομορφο, ασορτι ροζ του δαχτυλιδι (ουτε και τη σακουλα εξαλλου).